پوسیدگی طوقه و ریشه درختان یک بیماری رایج در باغات و فضاهای سبز است. این بیماری موجب خشک شدن درختان میشود. عامل بیماری از طریق زخمهای ایجاد شده توسط عملیات کشاورزی و حشرات وارد بافت میشود. اسپورهای عامل بیماری از طریق تماس آب با بافت آلوده و سرایت آنها به درختان دیگر میزبان را آلوده میکند. بافت نامناسب خاک، زهکشی نامطلوب و تغذیه نامناسب درختان، بیماری را تشدید میکند. روشهای کنترل و درمان بیماری به شرح زیر است:
الف- قطع تماس آب با طوقه درخت
طوقه مهمترین بخش از درختان است که در معرض آسیبهای جدی است. تماس طوقه با خاک و آب و رطوبت مداوم در اطراف آن موجب پوسیدگی و آسیب جدی به سایر قسمتهای درخت میشود. چنانچه در اطراف طوقه آب زيادی جمع گردد و یا در تماس مداوم با آب باشد، با توقف مبادله گازی آوندهای آبكش پوسیده شده و خواهند مرد. در نتيجه اين بخش مستعد ابتلا به بيماریهای قارچي و پوسیدگی ميشود. عوامل پوسیدگی ریشه در درختان عموما گونههای مختلف قارچی هستند. قارچها در درختان میوه و درختان سایهدار از جمله چنار و انواع سوزني برگان ایجاد بيماري و پوسيدگي ريشه و طوقة مینمایند که در دوره زمانی طولانی، به سرعت نسوج ریشههای فرعی، اصلی و طوقه را کلونیزه مینمایند و مانع حرکت و انتقال آب و مواد غذایی در سیستم آوندی شده نهایتا سبب ضعف و مرگ درختان میشوند. علائم پوسيدگي ريشه و طوقه در گياهان مختلف کم و بيش شبيه به هم است؛ بطوريکه موجب ايجاد لکههاي آبسوخته روي طوقه ميشود که اين لکهها بتدريج قهوهاي تا سياه شده و ممکن است دور تا دور طوقه را فرا بگيرد.
قارچهای عامل پوسيدگي قادرند درختان را در سنين مختلف مبتلا نمايند. انتقال اين قارچها از طريق خاک و آب آلوده و همچنين نهال آلوده صورت ميگيرد. بنابر این لازم است که با اقدامات بهداشتی (که در بندهای بعدی ذکر خواهد شد) از تکثیر قارچ جلوگیری شده و نتواند از طریق آب آبیاری از درختی به درخت دیگر سرایت کند. اصلاح روش آبیاری و دور کردن آب از طوقه درخت برای جلوگیری از تماس با آن میباشد.
«مهمترین راه برای پیشگیری و درمان بیماری پوسیدگی از طریق دور کردن آب از محل طوقه و کاهش رطوب خاک اطراف طوقه می باشد»
نحوه آبیاری به روش نشتی و ایجاد جوی در اطراف درختان