آستانه زیان اقتصادی آفات چه اهمیتی دارد و چگونه تعیین می‌شود؟

سطح زیان اقتصادی (EIL) و آستانه زیان اقتصادی (ET) دو مفهوم مهم در زمینه مدیریت آفات در کشاورزی هستند. آنها به عنوان معیاری برای تصمیم‌گیری در مورد اجرای اقدامات کنترل آفات استفاده می‌شوند. بیایید هر یک از آنها را تعریف کنیم:

سطح زیان اقتصادی (EIL):

سطح زیان اقتصادی نشان دهنده سطح جمعیت آفت است که در آن هزینه اقدامات کنترلی برابر با خسارات ناشی از آفت است. به عبارت دیگر، نقطه‌ای است که خسارت اقتصادی ناشی از آفت برابر با هزینه اجرای اقدامات کنترلی می‌شود. در زیر سطح زیان اقتصادی، زیان‌های احتمالی هزینه اقدامات کنترلی را توجیه نمی‌کند.

آستانه زیان اقتصادی (ET):

آستانه زیان اقتصادی سطح جمعیت آفتی است که در آن اقدامات کنترلی باید برای جلوگیری از رسیدن جمعیت آفت به سطح آسیب اقتصادی آغاز شود. این نقطه‌ای است که در آن جمعیت آفت به اندازه کافی بزرگ می‌شود که در صورت کنترل نشدن به طور بالقوه باعث آسیب اقتصادی می‌شود. هنگامی که جمعیت آفت به آستانه اقتصادی می‌رسد، زمان مناسب را برای شروع اجرای اقدامات کنترلی برای نگه داشتن جمعیت آفت زیر سطح آسیب اقتصادی نشان می‌دهد.

به طور خلاصه، آستانه زیان اقتصادی نقطه‌ای است که در آن اقدامات کنترل آفات باید اجرا شود، در حالی که سطح آسیب اقتصادی نقطه‌ای است که در آن هزینه‌های کنترل با زیان‌های اقتصادی بالقوه توجیه می‌شود. هر دوی این مفاهیم برای اتخاذ تصمیمات آگاهانه و مقرون به صرفه در برنامه‌های مدیریت یکپارچه آفات، با هدف به حداقل رساندن تلفات مربوط به آفات در حالی که حداقل هستند، حیاتی هستند.

در اینجا یک راهنمایی گام به گام در مورد چگونگی تعیین آستانه‌های اقتصادی در مدیریت آفات آورده شده است:

شناسایی آفت هدف و چرخه زندگی آن: ابتدا گونه‌های آفتی که باعث ایجاد مشکل می‌شوند را به طور دقیق شناسایی کنید. بیولوژی و رفتار گونه آفت مورد نظر را درک کنید. این شامل دانستن مراحل زندگی، نرخ تولید مثل و زیستگاه ترجیحی آن است.آفات مختلف ممکن است اثرات اقتصادی متفاوتی داشته باشند و به استراتژی‌های مدیریتی متفاوتی نیاز داشته باشند.

آسیب احتمالی را ارزیابی کنید: تأثیر اقتصادی آفت را بر محصول، گیاه یا سیستمی که مدیریت می‌کنید، تعیین کنید. این شامل تخمین از دست دادن بالقوه عملکرد، کاهش کیفیت، و سایر هزینه‌های مرتبط با خسارت آفات است.

محاسبه هزینه‌های اقدامات کنترلی: گزینه‌های مختلف کنترل آفات موجود و هزینه‌های مرتبط با آنها را ارزیابی کنید. اینها ممکن است شامل آفت کش‌های شیمیایی، کنترل‌های بیولوژیکی، اقدامات زراعی، یا سایر استراتژی‌های مدیریت یکپارچه آفات باشد.

ارزش محصول یا سیستم را تعیین کنید: ارزش بازار محصول یا ارزش اقتصادی سیستمی که مدیریت می‌کنید را تعیین کنید. این کمک می‌کند تا زیان‌های احتمالی را در زمینه قرار دهیم.

ایجاد آستانه اقدام: آستانه عمل سطوح جمعیت آفاتی است که در آن اقدامات کنترلی باید برای جلوگیری از ضررهای اقتصادی آغاز شود. آنها معمولاً به عنوان تعداد معینی از آفات در واحد سطح یا سطح معینی از خسارت آفت تعریف می‌شوند.

نسبت هزینه به فایده را در نظر بگیرید: هزینه اقدامات کنترل آفات را با تلفات احتمالی ناشی از آفت مقایسه کنید. آستانه‌های اقتصادی معمولاً در نقطه‌ای تنظیم می‌شوند که هزینه کنترل کمتر از آسیب احتمالی آفت باشد.

نظارت و نمونه برداری از جمعیت آفت: با استفاده از روش‌های نمونه برداری مناسب، جمعیت آفت را در مزرعه یا سیستم به طور مرتب پایش کنید. این داده‌ها به شما کمک می‌کند تا تعیین کنید که آیا جمعیت آفت به آستانه عمل تعیین شده رسیده است یا خیر.

تصمیم گیری آگاهانه: بر اساس داده‌های جمع آوری شده، تعیین کنید که آیا جمعیت آفت از آستانه اقتصادی فراتر رفته است یا خیر. در صورت وجود، اجرای اقدامات کنترلی را در نظر بگیرید. اگر جمعیت آفت کمتر از آستانه باشد، ممکن است متوقف کردن تیمارها مقرون به صرفه تر باشد.

محاسبه هزینه‌ها و منافع: هزینه‌های مربوط به اقدامات کنترل آفات، از جمله هزینه آفت کش ها، نیروی کار، تجهیزات و کاربرد را برآورد کنید. به طور همزمان، با ارزیابی ارزش محصول، افزایش عملکرد مورد انتظار و قیمت‌های بازار، مزایای بالقوه را ارزیابی کنید. این تجزیه و تحلیل به تعیین نقطه‌ای که اقدامات کنترلی از نظر اقتصادی مقرون به صرفه می‌شوند کمک می‌کند.

مرتباً ارزیابی مجدد کنید: آستانه‌های اقتصادی ممکن است بسته به عواملی مانند مرحله رشد محصول، شرایط آب و هوایی و قیمت‌های بازار متفاوت باشد. آستانه‌های اقتصادی را به صورت دوره‌ای مورد ارزیابی مجدد قرار دهید تا مطمئن شوید که دقیق و به روز باقی می‌مانند.

ارزیابی اثرات زیست محیطی: علاوه بر ملاحظات اقتصادی، اثرات زیست محیطی بالقوه اقدامات کنترل آفات را ارزیابی کنید. در صورت امکان روش‌های سازگار با محیط زیست و پایدار را انتخاب کنید.

استفاده از شیوه‌های مدیریت تلفیقی آفات (IPM): یک رویکرد یکپارچه برای مدیریت آفات که راهبردهای متعددی مانند روش‌های کنترل زراعی، بیولوژیکی و شیمیایی را ترکیب می‌کند، اجرا کنید. IPM بر استفاده از کم ضررترین و مؤثرترین ابزار کنترل آفات تأکید دارد که می‌تواند به بهبود آستانه اقتصادی کمک کند.

، ،